Tapioką zachłysnęłam się 8 lat temu w Wietnamie, smakowało mi tam wszystko, a najbardziej słodkie, kleiste kisielo-budynie czyli che. Najprostsze do zrobienia w domu są zdecydowanie te z tapioki, przygotowuje się je w kilkanaście minut, perełki tapioki łatwo u nas dostać, są łagodne w smaku i dla brzucha (lekkostrawne, bez glutenu, dobre dla alergików) i fajnie przyjmuja wszelkie smaki, cudownie się rozgotuwując na miękki pudding.

Jeśli znacie i lubicie matchę to ta wersja zdecydowanie Wam posmakuje. Jest bardzo delikatnie herbaciana – użyłam tylko pół łyżeczki proszku matcha na 2 spore porcje puddingu, ale tak własnie smakuje mi bardziej, 1 łyżeczka to już jakby za dużo, gdzieś się gubi łagodność i harmonia tego lekkiego deseru. Ale każdy sam sobie panem w kuchni więc poeksperymentujcie – pamiętajcie, że zawsze łatwiej dodać więcej niż odjąć, co już dodane 😉

Zachęcam Was też do dodania kardamonu, ja często dodaje go do matcha latte i cholernie mi to połączenie podchodzi! Zielona herbata ma chłodną termikę i czuję, że ogrzewający kardamon to znowu krok ku równowadze tego pudingu, smakuje mi to i czuję się naprawde lekko i dobrze po takim własnie połączeniu (a bywa, że mleko kokosowe i mój brzuch mają trudne dni i się nie dogadują).

Dziś na śniadanie zjadłam te zielone kuleczki ot tak, parzace jezyk, prosto z garnka, ale polecam ciut cierpliwości i schłodzenie ich w lodówce – tapioka nabierze mniej płynnej, a bardziej budyniowej konsystencji. Super dopełnieniem będzie pierzynka z chrupiących płatków migdałów i odrobina startej skórki limonki lub pomarańczy na wierzchu.

PS. Używam japońskiej matchy o soczystym kolorze, jeśli używacie chińskiej to ona może mieć więcej goryczki, a kolor będzie bardziej ciemnozielony/khaki.